دسته: فلسطین

از زمان عروج صهیونیسم تا کنون بیش از نود درصدِ سرزمین‌های فلسطین توسط دولت قومی‌ نژادی اسرائیل اشغال شده است. اشغال سرزمین‌ فلسطینیان همواره به صورت قهر‌آمیز و با خشن‌ترین اشکال ممکن بوده است. در واقع برای پشبرد سیاست اشغال و گسترش مناطق اشغالی شیوه‌های متعددی به موازات هم دنبال شده است: از بمب‌گذاری‌ها و عملیات تخریبی برای تحت فشار قرار دادن بومیان عرب فلسطینی در دهه‌های اول قرن بیستم تا سرکوب و کشتار مردم به بهانه‌های مختلف؛ از نابود سازی مزارع و باغ‌ها و ابزارهای معیشتی بومیان تا تخلیه‌ی اجباری منازل و واگذاری خانه‌ها و اراضی اشغالی به یهودی‌تباران؛ از ساختن شهرک‌های یهودی‌نشین تا ساخت دیوارهای حائل بین مناطق فلسطینی برای گتوسازی و ایزوله کردن فلسطینیان. در این سال‌ها تداوم و گسترش مقاومت در برابر پیشروی اشغال‌گران به ظهور ادامه‌ مطلب …

نولیبرال‌های وطنی در سال‌های اخیر هرگاه که بحث فلسطین و اسراییل به میان آمده است، تلاش کرده‌اند با عمده کردن نقش حماس در مقاومت مردم فلسطین و هم معنا انگاشتن مقاومت مردم فلسطین با تشکیلات حماس، موضع جانبدارانه‌ی خودشان در حمایت از اسراییل را لاپوشانی کنند. آنها بار‌ها اعلام کرده‌اند سیاست‌گذاری‌ هایشان هیچ مبنایی ندارد غیر از «منافع ملی» که نیکی و بدی هر چیزی را باید در نسبت با آن سنجید. هرچند آشکار است که «منافع ملی» را در هر ژارگونی باید با صراحت به «منافع سرمایه‌داری حاکم» ترجمه کرد اما نولیبرال‌های وطنی جاده‌یی را از هم اکنون صاف می‌کنند که قرار است در امتداد خود، آنها را به حاکمان ایران و حافظان «منافع ملی» تبدیل کند. آنها به خوبی می‌دانند در آینده‌یی که آنها آرزویش را می‌کشند مهم‌ترین ادامه‌ مطلب …

آلمانی‌ها یک ضرب‌المثل دارند که می‌گوید «‌قربانی روزی جانی می‌شود»؛ اینکه این حرف چقدر کلیت دارد را طبیعتا نمی‌شود از روی یک ضرب‌المثل نتیجه‌گیری کرد اما این حرف در مورد داستان آوشویتس و اسراییل صد در صد صدق می‌کند. این داستان در مورد آن پسر بچه‌ای که کارش از انتفاضه به حماس رسیده ‌است و کار را به جایی کشانده است که ‌در این واویلا او هم استخوان لای زخم مردم غزه شده است٬ صدق می‌کند. همه‌ی ما شاید این را تجربه کرده باشیم؛ حس اینکه جایی احساس کرده‌ایم ظلمی به ما شده؛ ظلم کردن از طرف خودمان را محق‌تر دانسته ایم. شاید مقایسه‌ها ما را به ‌جایی برسانند: فکر کنیم به اینکه چرا یهودیان که با همین تئوری دولتِ حاکم قدرتمدار و قابل قبول‌ یک‌ ملت ( به طور ادامه‌ مطلب …

اول. سرنوشتِ آزادیِ فلسطینیان، به حضورِ ساکنین همه‌ی سرزمین‌هایِ اشغالی (اعم از فلسطینیان و یهودیان و ملتِ برساخته شده توسطِ رژیمِ حاکم) در عرصه‌یِ عملِ انقلابی گره خورده است؛ از آن رو که هر دو سوْ «تا» هایِ بیرونیِ خلاءِ پیشا رخدادیِ وضعیتِ موجودند. (با ارجاع به نظریه «فولدینگ» ژیل دلوز) دوم. اگر نازیسم از «یهودی» به عنوانِ اهرمی برایِ همگرایی در ساختِ مفهمومِ تجسم یافته‌یِ محاط شده‌یِ «آلمانی» سود جست، صهیونیسم هم از جوهرِ این ستم برای ساختِ مفهومی با ساختارِ مشابه ولی این بار تحت نامِ « یهودی-اسرائیلی» بهره می‌برد. بی شک کنشِ اشتدادیِ صهیونیست‌ها در ساختِ این مفهوم در چارچوبِ قلمرویی ایزوله شده به متکثر شدن و ایجاد بدیل‌هایی در سویِ فلسطینی هم شده است. بدیلِ تقابلی فلسطینی هم کارکردی همچون همنوعِ اسرائیلی‌اش دارد و به یکی ادامه‌ مطلب …

مقدمه‌ی پراکسیس بر بازنشر این مقاله: پس از حمله‌ی خونبار اخیر دولت قومی‌نژادی اسرائیل به نوار غزه، مساله‌ی فلسطین بار دیگر در کانون توجه عموم قرار گرفت، ولی همچون تمام دوره‌هایی که مناقشات قدیمی به خشن‌ترین اشکال خود گراییده است، این بار هم توجه عمومی به این مساله دوام چندانی‌نیافت. یعنی به رغم اینکه هر بار مردم فلسطینی به شکل بی‌رحمانه‌ای به خاک و خون کشیده می‌شوند، چنین جنایاتی تنها برای مدت کوتاهی به عنوان موضوعی در‌خور تامل جدی و چاره‌جویی، در فضای عمومی مطرح می‌شوند و پس از آن دوباره وضعیت «عادی» می‌شود و دیگر کسی به آنچه که هر روزه در آن سرزمین جریان دارد اهمیت نمی‌دهد. به بیان دیگر، تنها زمانی که عریان‌ترین سویه‌های خشونت علیه فلسطینیان عیان می‌شود، مساله ای به نام «مساله‌ی فلسطین» برای سایر ادامه‌ مطلب …

  غزه بسوز در چشم‌های کورِ من غزه نمیر؛ به خاطرِ دست‌های دور من که دور تاریخ بمباران شده‌مان حلقه می‌شوند به خاطرِ کودکی‌هایی پیری که روی نوار مین‌گذاری شده‌ات شقّه می‌شوند   غزه ببخش؛ که جز این چند خط هیچ از کلام من برنمی‌آید که به کوریِ کوران مبهوت شده‌ام و به سوختنی که تو را غزه می‌کند.   شاید باید از نقش سیاست‌های اسرائیل در خاورمیانه بگویم. شاید باید از غارت و تسلط متحدان غربی اسرائیل در خاور‌میانه بگویم. شاید باید از دو قطبی شدن جهان بگویم و بگویم تنها و تنها از همین جهت که در این دنیای دو قطبی که به کار و سرمایه تقسیم شده ‌است؛ ما که از شدت همین موقعیت بی موقعیت‌مان دقیقن از همین رو که نه کار بوده‌ایم و نه سرمایهْ ادامه‌ مطلب …

[دریافت نسخه PDF] بیانیه‌ی تحلیلی جمعی از تشکل‌های چپ و کمونیست توضیح: اخیرا نامه‌ی سرگشاده‌ای با همکاری جمعی از کنش‌گران و آکادمیسین‌های (اغلب) چپ‌گرای ایرانی خطاب به محسن مخملباف انتشار یافته است [۱] و در آن از وی خواسته شده تا به ندای «جامعه‌ی‌ مدنی فلسطین» توجه کرده و با پیوستن به جنبش فراگیر «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم» دولت اسرائیل [۲]، از تصمیم خود برای شرکت در «جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم اورشلیم» صرف‌نظر کند؛ تا بدین ترتیب به عنوان چهره‌ای «برجسته‌ و مترقی» در عرصه‌ی سینما و فرهنگ، «پیام‌رسانِ آزادی برای مردم ایران و فلسطین» شود. ما در متن پیش‌ رو با برجسته کردن تناقضات حاکم بر فرم و محتوای این نامه/بیانیه‌ و برخی دلالت‌های سیاسی این اقدام نشان می‌دهیم که چگونه بیان ابزاری بخشی از حقیقت به مثابه کل ادامه‌ مطلب …

[دریافت نسخه PDF] هیچ توجیه «فرهنگی، سینمایی، فستیوالی!» برای تأیید نژادپرستی، اشغالگری و نفی حقوق مردم فلسطین کارآیی ندارد. هستند کسانی که ۶۰ سال مبارزه عادلانه فلسطین را نادیده می‌گیرند و فراموش می‌کنند که به گفته شلومو ساند، نویسنده و مورخ اسرائیلی: «طرفی که صلح نمی خواهد اسرائیل است». آنان حمایت از نیروی جنگ‌ افروز و نژادپرست را برگزیده‌اند. اما … ما با نویسنده و سینماگر اسرائیلی، آریلا آزولای، هم‌صدا هستیم که در متنی شعرگونه می نویسد: «ما همه فلسطينى هستيم!» «فراخوان به همۀ آنان كه سابقاً در آفريقاى جنوبى هرگز سياهان را در مبارزه‌شان تنها نگذاشتند زمانى نه چندان پيش، در آفريقاى جنوبى، اگر از سفيدان بوديم، كشتار شهروندان سياه و خشونتى كه در تخريب خانه‌هاشان به كار مى‌رفت، حتماً ما را به خشم مى‌آورد، بسيارى از شهروندان يهودى ادامه‌ مطلب …

[دریافت نسخه PDF] آنچه که می‌خوانید ترجمه‌ی متنی است که از سوی گردانندگان کارزار «بایکوت، عدم سرمایه گذاری، و مجازات» علیه اسرائیل، برای معرفی این  کارزار، در وبسایت رسمی  ‌BDS  منتشر شده است: * * * کارزار جهانیِ بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم علیه اسرائیل (تا زمانی که اسرائیل به قوانین جهانی و حقوق فلسطینیان تن دهد) از سوی جامعه‌ی مدنی فلسطین در سال ۲۰۰۵ راه اندازی شد و «توسط کمیته‌ی ملی فلسطینیِ BDS» (با نام مخفف BNC) اداره می‌شود. BDS یک استراتژی است که به مردم آگاه جهان امکان می‌دهد تا در مبارزات فلسطینیان برای عدالت نقش ایفا کنند. برای چندین دهه اسرائیل حقوق بنیادین فلسطینان برای آزادی، برابری و خود تصمیم گیری را از طریق پاکسازی نژادی، سیاست‌هایِ استعماری، تبعیض افراطی و اشغال نظامی انکار کرده است. به رغم محکومیت‌های ادامه‌ مطلب …