روایت‌ها و رویاها (بخش دوم) | علی بهرنگ
دریافت نسخه‌ی PDF پیش‌دیدی از فراموشی شعر «اسماعیلِ» رضا براهنی بدون شک یکی از درخشان‌ترین شعرهای معاصر است. شعری بلند و یک‌نفس. شعری که به طرزی تکان‌دهنده نابه‌هنگام و معاصر است. یکی از مهمترین، بسا مهمترین، ایده‌ای که در این شعر ترسیم می‌شود فراموشی است. چرا فراموشی؟ چه چیزی در دهه‌ی شصت، دهه‌ای که گذشته و آینده دوشادوش هم وجود داشتند، فراموش شده بود؟ این شعر چرا به فراموشی می‌‌پردازد؟ یادت صبحانه‌اي است که در روز اول انقلاب خوردم خاطره ي مرگت، آب غسلی است که شهیدي سوراخ سوراخ شده در انقلاب را دادم بلند نشو از رختخوابت اي که واژه ها را هم یک یک و هم دسته دسته فراموش کردي، تو را به خدا، بلند نشو از رختخوابت -مثل آسمانی که پرندگانش را فوج به فوج فراموش ادامه مطلب …