مکس عجْل | ترجمه‌ی میترا یوسفی

نکاتی پیرامون لیبی

    توضیح مترجم:‌ مکس عَجْل دبیر جورنال جدلیه و ویوپوینت و عضو شبکه‌ی بین‌المللیِ ضد–صهیونیستیِ یهودیان است. او در مقاله‌ی پیش رو با نگاه به وضعیت اسفناکِ امروزینِ لیبی، تجربه‌ی این کشور را برای ایجاد حاکمیت ملی و بازتوزیع ثروت به نفع فرودستان بازخوانی می‌کند. او به مارکس ارجاع می‌دهد که در گروندریسه گفته است: ”امر انضمامی انضمامی‌ست، زیرا که محل تمرکز تعین‌های بسیار است“، در نتیجه نمی‌توان تجربه‌ی لیبی را تصویر کرد مگر آنکه ملزومات ملی، منطقه‌ای و جهانی را در تحلیل گنجاند. به همین دلیل روندهای ملی‌سازی، برچیدن پایگاه‌های نظامی ایالات متحده، حمایت از مبارزات ضد‌آپارتاید و دغدغه‌مندی نسبت به مسأله‌ی فلسطین در لیبی تحتِ حاکمیتِ قذافی را می‌بایست در نسبت با حذف حلقه‌های تجاری و تهدید اقتصادی و سیاسی منافع امپریالیسم در منطقه بازشناخت. این در‌هم‌تنیدگیِ‌ ادامه‌ مطلب …

بزرگترین گورستان دریایی | نوشته‌ی انیا رسی | ترجمه‌ی مصی ش.

دریافت نسخه‌ی PDF مرگ هزاران نفر در دریای مدیترانه؛ کشتاری هدایت شده توسط اتحادیه اروپا در روزهای اخیر تراژدی‌های جدیدی دریای مدیترانه را لرزاند. هنوز بر 300 مهاجر غرق ‌شده در چهارده آوریل می‌گریستیم که کشتار جدید دیگری در شب هیجده و نوزده آوریل در کانال سیسیل، بین لیبی و ایتالیا اتفاق افتاد. گارد ساحلی خبر از کشته شدن 700 تا 900 نفر را می‌دهد. در تاریخ بیست آوریل، قایقی دیگر که حداقل حامل 100 نفر بوده است، در یونان نزدیک رودز غرق می‌شود. آنچه که این روزها اتفاق می‌افتد، باید قتل‌عام نامیده شود، نه مرگی اجتناب‌ناپذیر. قتل‌عامی که توسط قوانین شدید امنیتی اتحادیه اروپا و دولت‌های ناسیونالیست عضو آن در بروکسل، تحت نام «مهاجرت غیرقانونی» هدایت می‌شود.   جبری در کار نیست! [این مرگ‌ها اجتناب‌پذیر هستند] این فجایع انسانی ادامه‌ مطلب …

معرفی یک ابتکار جمعی در حمایت از پناهجویان: پروژه‌ی «تلفن اعلام خطر» (Alarm Phone)

دریافت نسخه‌ی PDF توضیح پراکسیس: هر ساله چند هزار پناهجو و مهاجر، در گریز از مصیبت‌های سرزمین‌های‌شان و در جستجوی امنیت حداقلی، در حین تلاش برای عبور از آب‌های مدیترانه جان می‌بازند. راه‌های دریایی از ترکیه به یونان، از لیبی و تونس و الجزایر و مراکش به ایتالیا و اسپانیا، نه از آن‌جهت که هیجان‌انگیز هستند، بلکه به این خاطر که نسبت به مسیرهای زمینی و هوایی بسیار ارزان‌تراند، مسیری است که عموما فقیرترین مهاجران آن را «انتخاب» می‌کنند. از میان پناهجویانی که با وجود سُستی قایق‌های مفلوک قاچاق‌چیان و سوداگران انسان، از خطر مهیب امواج دریا جان به در می‌برند، و یا در حال غرق‌شدن با قایق‌های متراکم و نیمه‌ویران خود توسط کشتی‌های گاردهای ساحلی (یا کشتی‌های تجاری) نجات می‌یابند، بسیاری مستقیما به کشورهای مبداء بازگردانده می‌شوند؛ ده‌ها هزار ادامه‌ مطلب …

زمین‌خواری شرکت‌‌های بزرگ در آفریقا | سیلاس سیاکور – جاسینتا فِی | ترجمه: روزبه آبکناری

دریافت نسخه‌ی PDF زمانی که زمین‌مان آزاد باشد، ما نیز آزادیم!   یادداشت مترجم: دوام سرمایه‌ وابسته به گسترش دایمی آن است. این به معنای گسترش دایمی قلمروی سرمایه‌داری در سطح جهانی است، اما نه به شیوه‌ی کلاسیکی که تصویر جذابِ «توسعه و پیشرفتِ تدریجی» را در اذهان عمومی می‌آفریند. تا جایی که به مناطق حاشیه‌ایِ اقتصاد جهانی (کشورهای پیرامونی) مربوط می‌شود گسترش سرمایه‌داری، خشن‌ترین اشکالِ پدیده‌ای را به نمایش می‌گذارد که در متون اقتصاد سیاسی مارکسیستی به «رشد ناموزون سرمایه‌داری» معروف است. در واقع، سرمایه‌داری قلمروی نفوذش را از طریق صدور تحمیلیِ سرمایه در زمینه‌هایی سودآور گسترش می‌دهد، و کل این فرآیند امروزه مشروعیت خود را در چارچوب حمایتیِ نهادهای بین‌المللی و قوانین اقتصاد جهانی تامین می‌کند. صدور تحمیلیِ سرمایه بدین معناست که فقر مفرطِ غالب بر جوامع پیرامونی ادامه‌ مطلب …

دعوت به بازخوانی‌ِ میراث گذار از «آپارتاید» در آفریقای جنوبی | پراکسیس

[دریافت نسخه PDF] نلسون ماندلا را همه می‌شناسند، اما آفریقای جنوبی را نه *!‌ البته به لطف «آگاهی‌» رسانیِ عمومی تقریبا همه‌ی جهانیان نام آفریقای جنوبی را در پیوند با کلمه‌ی جادویی «آپارتاید» شنیده‌اند، همان که ماندلا چهره‌ای قهرمان در مبارزه با آن معرفی شده بود (که شاید بود). گو اینکه نام ماندلا آن قدر بزرگ شد تا چند دهه مبارزات پر کشاکش «کنگره ملی آفریقا» و جنبش توده‌ای علیه تبعیضات سیتماتیک (که فراتر از رنگ پوست بود) زیر سایه برود. باری همه می‌دانند که ماندلا در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ سهم بزرگی در سقوط نظام منحط آپارتاید و جایگزین‌سازیِ آن با رژیم سیاسیِ تازه‌ای داشت (گو اینکه او را -در کسوت قهرمان- تا مرتبه‌ی یگانه عاملیت این تحول بالا می‌برند). و باز به لطف خبرپراکنیِ رسانه‌‌های فراگیر همه ماندلا را ادامه‌ مطلب …

پوست سیاه، صورتک‌های سیاه | سارا دهکردی ؛ هژیر پلاسچی

 [دریافت نسخه PDF] «سارا دهکردی» ؛ «هژیر پلاسچی» هواداران شرمگین تحریم‌ها، آنهایی که اغلب به دلیل وابستگی در سال‌های دور به جنبش چپ و کمونیستی، در رودربایستی با گذشته‌یی که اکنون آن را نفی می‌کنند، برای دفاع از تحریم‌ها به تنها نمونه‌یی متوسل می‌شوند که در روایت آنها با «چهره‌یی انسانی» و تنها با تحمیل اندکی دشواری ناگزیر به مردم، یکی از دهشتناک‌ترین حکومت‌های قرن گذشته را سرنگون کرده است. تحریم‌هایی که مقدمه‌یی برای جنگ نبوده‌اند و در روایت آنها رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی را وادار کرده‌اند به مذاکره و پایان دادن به نژادپرستی سیستماتیک حکومتی تن دهد. ما در این متن ابتدا در صحت این روایت تشکیک خواهیم کرد و پس از اثبات پوشالی بودن روایت مسلط، به نتایج واقعی تحریم‌ها در آفریقای جنوبی کنونی خواهیم پرداخت. واقعیتی که ادامه‌ مطلب …