رسواییِ ما؛ رسواییِ غیرِ ما | غلامعلی بخاری

[دریافت نسخه PDF] در اینجا با ده‌نمکی‌ ای روبرو می‌شویم که هرچند باتوم و وسایل تجاوز را بر زمین گذاشته، اما تعهد کرده به تجاوز همچنان در راستای درخواست‌های دیگریِ بزرگ یعنی نظام اسلامی ادامه دهد. پس با درک بی‌شرمیِ هماورد، به خود بی‌شرمی روا می‌داریم تا به نقد ابتزال بپردازیم پیش از آنکه ابتذالِ نقد رسوایمان کند. بی‌انصافی است اگر از امری به نام پیشرفت در روند فیلمسازی ده نمکی حرف نزنیم. این پیشرفت در تطور فکری او هرچه باشد و هر دلیلی برایش بتوان تراشید مایه‌ی تفاوتی فرمال در آخرین ساخته‌ی ده نمکی و سریال اخراجی‌ها ست. شاید دستیار کارگردان این فیلم توان و استعداد بیشتری در قیاس با دستیارهای قبلی داشته یا اصلا به هر دلیل دیگری، باید این تفاوت را به حساب آورد. تفاوت در صداهای ادامه‌ مطلب …

رویاهای خطرناک اسلاوی ژیژک | نویسنده: جروم روس | ترجمه: آرمین نیکنام

[دریافت نسخه PDF] توضیح مترجم: مقاله‌ی «رویاهای خطرناک ژیژک»، نوشته جروم روس، به دنبال انتشار مقاله‌ای از ژیژک با عنوان «آن‌چه چپ باید از تاچر بیاموزد»  نوشته شده است و رهیافت ژیژک مبنی بر اهمیت الگوبرداری چپ – در برهه‌ی کنونی – از شخصیت سیاسی تاچر را در کانتکستی وسیع‌تر مورد نقد قرار می‌دهد. مقاله یاد شده از ژیژک با ترجمه امیر رضا گلابی در وبسایت «تز یازدهم» انتشار یافته است. در ترجمه‌ی مقاله‌ی حاضر، هر جا که نقل قولی از مقاله‌ی ژیژک صورت گرفته، از عین عبارت ترجمه فارسی آن استفاده شده است/.  *** قدردانی نابجای ژیژک از تاچر و یک‌بام و دوهوایی او در مقابل دموکراسی مستقیم، گرایشات منجی‌گرایانه‌ی خطرناک فلسفه‌ی«رادیکال» وی را آشکار می‌کند. هنگامی که جورج اوروِل، نخستین بار دست‌نوشته‌هایش را از کاتالونیای انقلابی در خلال جنگ داخلی ادامه‌ مطلب …

ویژه‌نامه «روز جهانی کارگر» | كانون مدافعان حقوق كارگر

 دریافت نسخه PDF  ویژه‌نامه «روز جهانی کارگر» | کاری از «كانون مدافعان حقوق كارگر» بیانیه‌ی «كانون مدافعان حقوق كارگر»      اول ماه مه روز جهاني كارگر، روز رزم مشترك همه‌ی كارگران و رنجبران و استثمارشوندگان جهان است؛ اين روز فرصتي است تا يك بار ديگر صف واحد طبقاتي را عليه سود پرستان ستمگر تشكيل دهيم و صداي رساي طبقه‌ی كارگر را به گوش جهانيان برسانيم كه : «ما كارگران و زحمتكشان بازوي پر توان و تعیین‌کننده‌ی مسير تاريخ آینده‌ی جهانيم و بيداد را به هر طريق ممكن به باد فنا خواهيم سپرد و دوش‌به‌دوش زنان و مردان كارگرِ همه‌ی كشورهاي جهان، روند فاسد و روبه‌زوال نظم سرمایه‌داري را كه عامل همه‌ی بحران هاي انساني و اجتماعي است، سد خواهيم كرد؛ تا ديگر هيچ مادري براي سير كردن فرزند خود مجبور به ادامه‌ مطلب …

بار دیگر در آستانه «روز جهانی کارگر» | روایتی تصویری* از جنبش معدنچیان آستوریاس

  روایتی تصویری از جنبش معدنچیان آستوریاس from PRAXIS پراکسیس on Vimeo. * ویدئو را با کیفیت بالا (170 مگابایت) از اینجا دریافت کنید. دریافت نسخه پی دی اف  این متن ۱. همان سیاستی که «منسوخ» می نماید! روند فراز و فرودهای عرصه سیاسی ایران، در پیوند با سپهر عام سیاست در جهان امروز، به بدیهی شدن این باور مسلط انجامیده است که گویا هیچ مفر و گریزگاهی از نظم موجود قابل تصور نیست یا تدارک آن ناممکن است؛ اینکه در شرایط حاضر به هر دلیل، تحقق سوبژکتیویته ی جمعی ناشدنی و خواب و خیال است؛ اینکه باید از تکرار شعار گونه ی آرمان های سیاسی دست کشید و پا در زمین «واقعیت» نهاد؛ اینکه باید در چارچوب همین نظم موجود به «بهبود» تدریجی وضعیت اندیشید؛ اینکه جامعه کارگری باید به ادامه‌ مطلب …

حقوق کودکان کار و خیابان به جنبش کارگری گره خورده است! | مهدی آمیزش | برای «روز کارگر»

هر بار که برای خرید وارد حومه شهر می‌شویم و یا به کارگاه‌های زیرزمینی سرکی می‌کشیم، با کودکانی مواجه می‌شویم با میانگین سنی ۱۰ تا ۱۵ سال و گاها کمتر و بیشتر، اینان از دستاوردهای جامعه سرمایه‌داریِ نوین نیستند، بلکه ریشه‌ای تاریخی حداقل در سیستم کنترل به شیوه سرمایه‌دارانه دارد که به دو قرن پیش بازمی‌گردد، به عبارتی: «تاریخچه کودکانِ کار به سال ۱۸۱۰ برمی‌گردد که حدود ۲ میلیون کودک در سنین مدرسه رفتن، بین ۵۰ تا۷۰ ساعت را در طول هفته کار می‌کردند و بیشتر آن‌ها غالباً از خانواده‌های فقیر بودند[۱]». این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که درآمد خانواده با مخارج خود همسانی نداشته و کودکان بالاجبار در سنین پایین به جای «کودکی» وارد دنیای وحشی سرمایه‌داری شده و به عنوان برده‌ای برای این طبقه، مشغول کار بوده و ادامه‌ مطلب …

دو شعر از علی اسدالهی | برای «روز کارگر»

۱ اِس. اُ .اِس. این است شکستن آوند در اندام چوبین ستون. تکرارِ “کمک” با حروفِ مقطع چینی. برخاستنِ هیولاییِ خاک در هنگامه‌ی ریزشِ سقف. ۱۳ سر، ۱۳ کلاه ایمنی بودند ۱۳ دهان ‍۱۳ رد سیاه به وقتِ پاک کردنِ عرق، بر پیشانی ۱۳ چشمِ از هم پاشیده‌ی بادامی. و نشانه‌ایست در آژیر آمبولانس برای آنان که خون از چرخش چراغی سرخ، بر صورتشان پاشید. اما عده‌ای نیز به خانه برگشتند و سیاهی از دست‌هاشان به ران‌های زنان‌شان سرایت کرد پس گفتیم برهنه شوید که تا صبح چیزی نمانده‌ است آیا حدیث فلاش دوربین‌ها به شما نرسیده‌ بود؟ آنگاه که در ازدحام میکروفون‌ها ایستاد و مراتب تأسف‌اش را اعلام کرد و از شما کسانی خندیدند و از شما دریا مکثی بود که چشم‌هاتان کرد ۱۳ چاله ۱۳ بدن بر تخته‌ی ادامه‌ مطلب …

در باب گسست: جزوه‌ای در بازخوانی انتقادی «جنبش سبز» | پراکسیس

دریافت نسخه PDF جزوه‌ای در بازخوانی انتقادی «جنبش سبز» «چه باید کرد»؛ پرسشی است که سوژه‌ی بالقوه تاریخ را فرا می‌خواند تا خویشتن را در پیوند با وضعیت مستقر، ابژه‌ی نگاه خود سازد؛ تا به میانجی آن راهی به سمت تحقق سوژه‌گی خود بگشاید. این پرسش هم اینک نیز پیش روی ماست، زیرا که پاسخ عامی وجود ندارد، جز آنکه انعکاسِ مدام این پرسش و بسط همدلانه آن، آن را به پرسشی «همگانیِ» ستمدیدگان بدل کند. به پرسش آنهایی که در تداوم وضع موجودْ آینده‌ای برای خود نمی‌بییند؛ آنان که به ضرورت هستی اجتماعی خود باید به مازاد وانهاده‌ی گذشته وفادار بمانند؛ تا به خود وفادار بمانند. این گذشته همان فصل مشترک همه‌ی زمان‌هایی ست که نگذشته‌اند و آمدنی‌اند؛ همه‌ی آن زمان ها که تن‌ها را به خیابان فرا خوانده‌اند: ادامه‌ مطلب …

آندونیس | شعری از: یاکووُس کامبانلیس | ترجمه: آرمین نیکنام

توضیح مترجم:  اردوگاه کار اجباری مائوتهائوزن در کنار یک معدن گرانیت قرار داشت. زندانیان اردوگاه هر روز به محل این معدن برده می‌شدند و با تحویل گرفتن تخته سنگ‌هایی به وزن پنجاه کیلو به سمت پلکانی موسوم به پلکان مرگ می‌رفتند که متشکل از ۱۸۶ پله‌ بود. هر روز، زندانیان اردوگاه، مانند سیزیف وادار می‌شدند که سنگ‌ها را از این پلکان بالا ببرند. سنگ‌ها عموما از روی دوش زندانیان به پایین پرت می‌شد و به زندانیانی که پایین‌تر بودند نیز آسیب می‌رساندند. پس از طی‌کردن این مسیر، سیزیوف‌های زندانی مسیری افقی از جنس سنگلاخ، به طول نیم مایل را طی می‌کردند تا به محل تحویل سنگ‌ها برسند. سنگ‌ها توسط لوکوموتیو‌ بارگیری می‌شدند و راه وین را در پیش می‌گرفتند. البته ریلی که لوکوموتیو روی آن، به سمت وین حرکت می‌کرد، ادامه‌ مطلب …

در ستایش شام | کامیلو

 [دریافت نسخه PDF] نویسنده: کامیلو اگر شام خوردن دغدغه این روزهایتان نیست لااقل دیدن «ضیافت شام» دغدغه عده قابل توجهی شده. ضیافتی غریب که در نوع خود برای مخاطب ایرانی تازگی دارد. به ادعای سازندگانش تابوشکنی است، آشنا ساختن ایرانیان با فرهنگهای گوناگون، امتزاج و درهم جوشی فرهنگ‌ها و در یک کلام نمایش اتحادِ بی‌تَرَک و سازنده ناسازه‌های بصریِ رفیع فرهنگی در راه ایجاد صلح برای همه فرهنگ‌ها؛ باز کردن فضای «به اصطلاح» بسته جامعه ایرانی و نقد وضع موجود با نمایش وضعیت‌های دیگر!  با این داعیه‌های ضمنی و نفوذ توده‌ایِ این نمایشِ ضیافتْ جا دارد جنبه‌های نهفته و شاید کمتر دیده شده این پروژه را اندکی بشکافیم. «فُرم» نخست از فرم این نمایش شروع کنیم. قضیهْ آشنا شدن و کنار هم گذاردن ۴ نفر که هیچ آشنایی «پیشینی» ای ادامه‌ مطلب …

سوریه‌ی خاموش | آرمین نیکنام

 [دریافت نسخه PDF] روی نقشه، کمی آن‌طرف‌تر از تمام آنچه از سوریه در رسانه‌ها و خبرها می‌بینیم و می‌شنویم، اتفاقاتی به همان شدت در سرزمینی رخ می‌دهند که صدایی از آن شنیده نمی‌شود. از قضا آنچه در جریان است نیز برخاسته از خودسوزی همان جوان تونسی است. همان اتفاقی که عواقب آن، امروز به نام «بهار عربی» به گوش همه رسیده است. بحرین، سرزمینی است که روزگاری منجر به گسست دولت انگلستان از حکومت پهلوی گردید. به دنبال استقلال بحرین و پس از آن، جنگ داخلی لبنان و ویران شدن سامانه‌های بانکی این کشور، بحرین تبدیل به مرکز ثقل تجارت خاورمیانه با غرب شد. شیخ حمد بن عیسی، از خاندان آل خلیفه که از سال ۱۷۸۳ تا به امروز بر این کشور حکم‌فرما هستند، در سال ۱۹۹۹ پس از یک ادامه‌ مطلب …