ماه: جولای 2013

شناسنامه کوتاه کتاب: در سال 2001، یعنی مدتی پس از آغاز موج دوم انتفاضه، آلن گرش سوسیالیست فرانسوی و سردبیر نشریه لوموند دیپلماتیک کتابی منتشر ساخت با عنوان «Israël, Palestine: vérités sur un conflit» (اسراییل، فلسطین: حقایقی پیرامون یک‌کشمکش). این کتاب با همت بهروز عارفی به فارسی برگردانده شد و در سال 1382 توسط انتشارات خاوران منتشر شد و سپس نسخه‌ی الکترونیکی آن در سال 1385 توسط «انتشارات اندیشه و پیکار» باز نشر گردید (1). *** از میان انبوه کتاب‌هایی که با دیدگاه‌ها و منظرهای سیاسی متفاوت به شرح مساله فلسطین پرداخته‌اند، قطعا انتخاب کتابی برای معرفی به مخاطبان این ویژه‌نامه کار ساده‌ای به نظر نمی‌رسید. اما با معیارهایی که در نظر ما اهمیت‌ داشته‌اند و با توجه به محدودیت منابع فارسی قابل اتکا در این زمینه این کار چندان ادامه‌ مطلب …

صلح کلام مسافری ست در درون خویش به مسافری که به سمت دیگر میرود … صلح دو کبوتر نا آشناست که قسمت میکنند بغ بغوی آخرشان را بر لبه مغاک . صلح اشتیاق دو دشمن است هریک جداگانه برای خمیازه کشیدنی بر پیاده رو خستگی. صلح آه دو عاشق است که تن می شویند با نور ماه . صلح پوزش طرف نیرومند است از آنکه ضعیف ترست در سلاح و نیرومندترست در افق . صلح شکسته شدن شمشیرهاست رودرروی زیبایی طبیعی، آنجا که شبنم لبه آهن را درهم می شکند. صلح روزی ست مانوس ، مهربان و سبکبال که با کسی دشمنی نمی ورزد. صلح قطاری ست که متحد میکند سرنشینانش را که باز میگردند یا میروند به گردشی در حومه ابدیت. صلح اعتراف آشکار با حقیقت است : با ادامه‌ مطلب …

تو آن‌جا می‌ايستی  در ميانه‌ی رويای دو غزال، از نفس‌‌‌افتاده، از شعر می‌پرسی. شعر ملبس به شاخه‌های زيتون و شادمانی شکسته  محصور در فصول شب‌هایی بی‌خواب  که ‌‌می‌درخشند  بر ديوارهای خاکی شهرهای مفقودمان. شعر که گم‌می‌کند نشانی‌اش را  يا گم می‌شود نشانی‌اش  ‌‌و در هر دو حال  منتظرِ بازگشتِ کسانی‌ست که نه امروز برمی‌گردند  و نه هيچ‌وقتِ ‌ديگر. شعر که ‌کاش به خاطر می‌آوَرد‌ وقتی ابرها شقه می‌شدند‌ به هنگام ‌روز، روزی که سربازان  قدم‌رو می‌رفتند در روستاها و شهرها،  بر خانه‌ها، روياها و فرداها،  یا به خاطر می‌آورد فروريختن نيایش‌گران را، به خاطر می‌آورد  فاصله‌ی ميان دستانی را  که نگه‌می‌داشتند  هرآن‌چه شعر‌ ناتوان است  در نگاهداشتن‌اش،  به خاطر می‌آورد وقتی اسرار اسبان به تسلیم در آمدند،  وقتی ما به خود تجاوز کرديم. شعر، از تو می‌پرسم که چرا  خيابان‌ها ادامه‌ مطلب …

دوستان و حمایت کننده های عزیز؛ دو ماه از زمانی که با ‌دست‌ها و چشم‌های بسته از خانه‌ام دستگیر شده‌ام می‌گذرد. امروز از زندان نظامی اوفر (Ofer) (1) این خبر را دریافت‌ کردیم که سرانجام دیوار آپارتاید در بلعین (Bil'in) (2) به جای دیگری منتقل می‌شود و ساخت آن در مسیر دیگری آغاز می‌شود و این یعنی نیمی از سرزمین‌مان، روستایی که دزدیده شده بود، پس‌ گرفته خواهد شد. با خبر پیروزی این بازپس‌گیری، برای بخشی از ما در این زندان که به خاطر مبارزه علیه دیوارکشی دستگیر شدیم، رنج زندانی بودن کمی قابل تحمل‌تر می‌شود. بعد از پنج سال مقاومت که هر هفته ‌علیه سرقت ‌خاک و سرزمین‌مان با دیوارکشی‌های آپارتاید گونه‌ی اسراییل و شهرک‌سازی‌های آن ادامه‌ داشته ‌است، اکنون ما می‌خواهیم در کنار برادران و خواهران‌مان بایستیم و ادامه‌ مطلب …

«جنش جوانان فلسطینی» (Palestinian Youth Movement: PYM) با خوشحالی اعلام می‌کند که نخستین «کنفرانس جوانان عرب برای آزادی و شرافت» از تاریخ 27 تا 30 دسامبر 2012 برگزار خواهد‌شد. این کنفرانس که در تونس برگزار خواهد‌شد بر آن است که شرکت کنندگانی را حول مساله آزادی اعراب و آزادی فلسطین گرد‌هم آورد. در این گردهمایی بیش از صد مبارز و فعال جوان از سراسر جهان عرب حضور خواهند داشت و خواهند کوشید به افق مشترکی برسند که قابل ترجمه و تبدیل به کنش/اقدام باشد. گسترش یک افق مشترک در میان جوانان عرب در پیوند با تغییرات وسیعی که منطقه ما دستخوش آن است مستلزم آن است که یک طرح کاری و زمانبندی آماده‌کنیم تا شرکت کنندگان بتوانند در محیط های محلی خود در پروسه آماده‌سازی آن درگیر شوند. از این ادامه‌ مطلب …

«در سال‌ها‌ اخیر، گونه‌ی جدیدی از نبرد در فلسطین شکل گرفته است. نبرد بدون خشونت علیه دیواری که دولت اسراییل در حال ساختن آن است.» (1) دیوار یا همان «دیوار حائل» یکی از بزرگترین تهدید‌هاییست که فلسطینیان را تهدید می‌کند. ساختن این دیوار عملیات نسبتا بدون خشونتی بود زیرا برخلاف آنچه در گذشته دیده‌ایم، این یک عملیات تماما نظامی علیه مردم نیست بلکه جنگی بی‌صدا علیه مردم و زمین‌هایشان و به منظور تسلط به زمین‌هاست. این دیوار، وضعیت را چنان برای فلسطینیان غیرقابل تحمل می‌کند که آنها را تنها با یک راه‌حل روبرو می‌کند: «ترک سرزمین‌شان» در‌ابتدای قرن بیست و یکم با شدت گرفتن حمایت‌های نظامی آمریکا، دولت اسراییل به این فکر افتاده‌است که پاسخ نهایی را یکبار برای همیشه به مسئله‌ی فلسطین پیدا کند.  در پانزدهم می سال ۲۰۰۴ ادامه‌ مطلب …

از زمان عروج صهیونیسم تا کنون بیش از نود درصدِ سرزمین‌های فلسطین توسط دولت قومی‌ نژادی اسرائیل اشغال شده است. اشغال سرزمین‌ فلسطینیان همواره به صورت قهر‌آمیز و با خشن‌ترین اشکال ممکن بوده است. در واقع برای پشبرد سیاست اشغال و گسترش مناطق اشغالی شیوه‌های متعددی به موازات هم دنبال شده است: از بمب‌گذاری‌ها و عملیات تخریبی برای تحت فشار قرار دادن بومیان عرب فلسطینی در دهه‌های اول قرن بیستم تا سرکوب و کشتار مردم به بهانه‌های مختلف؛ از نابود سازی مزارع و باغ‌ها و ابزارهای معیشتی بومیان تا تخلیه‌ی اجباری منازل و واگذاری خانه‌ها و اراضی اشغالی به یهودی‌تباران؛ از ساختن شهرک‌های یهودی‌نشین تا ساخت دیوارهای حائل بین مناطق فلسطینی برای گتوسازی و ایزوله کردن فلسطینیان. در این سال‌ها تداوم و گسترش مقاومت در برابر پیشروی اشغال‌گران به ظهور ادامه‌ مطلب …

نولیبرال‌های وطنی در سال‌های اخیر هرگاه که بحث فلسطین و اسراییل به میان آمده است، تلاش کرده‌اند با عمده کردن نقش حماس در مقاومت مردم فلسطین و هم معنا انگاشتن مقاومت مردم فلسطین با تشکیلات حماس، موضع جانبدارانه‌ی خودشان در حمایت از اسراییل را لاپوشانی کنند. آنها بار‌ها اعلام کرده‌اند سیاست‌گذاری‌ هایشان هیچ مبنایی ندارد غیر از «منافع ملی» که نیکی و بدی هر چیزی را باید در نسبت با آن سنجید. هرچند آشکار است که «منافع ملی» را در هر ژارگونی باید با صراحت به «منافع سرمایه‌داری حاکم» ترجمه کرد اما نولیبرال‌های وطنی جاده‌یی را از هم اکنون صاف می‌کنند که قرار است در امتداد خود، آنها را به حاکمان ایران و حافظان «منافع ملی» تبدیل کند. آنها به خوبی می‌دانند در آینده‌یی که آنها آرزویش را می‌کشند مهم‌ترین ادامه‌ مطلب …

آلمانی‌ها یک ضرب‌المثل دارند که می‌گوید «‌قربانی روزی جانی می‌شود»؛ اینکه این حرف چقدر کلیت دارد را طبیعتا نمی‌شود از روی یک ضرب‌المثل نتیجه‌گیری کرد اما این حرف در مورد داستان آوشویتس و اسراییل صد در صد صدق می‌کند. این داستان در مورد آن پسر بچه‌ای که کارش از انتفاضه به حماس رسیده ‌است و کار را به جایی کشانده است که ‌در این واویلا او هم استخوان لای زخم مردم غزه شده است٬ صدق می‌کند. همه‌ی ما شاید این را تجربه کرده باشیم؛ حس اینکه جایی احساس کرده‌ایم ظلمی به ما شده؛ ظلم کردن از طرف خودمان را محق‌تر دانسته ایم. شاید مقایسه‌ها ما را به ‌جایی برسانند: فکر کنیم به اینکه چرا یهودیان که با همین تئوری دولتِ حاکم قدرتمدار و قابل قبول‌ یک‌ ملت ( به طور ادامه‌ مطلب …

اول. سرنوشتِ آزادیِ فلسطینیان، به حضورِ ساکنین همه‌ی سرزمین‌هایِ اشغالی (اعم از فلسطینیان و یهودیان و ملتِ برساخته شده توسطِ رژیمِ حاکم) در عرصه‌یِ عملِ انقلابی گره خورده است؛ از آن رو که هر دو سوْ «تا» هایِ بیرونیِ خلاءِ پیشا رخدادیِ وضعیتِ موجودند. (با ارجاع به نظریه «فولدینگ» ژیل دلوز) دوم. اگر نازیسم از «یهودی» به عنوانِ اهرمی برایِ همگرایی در ساختِ مفهمومِ تجسم یافته‌یِ محاط شده‌یِ «آلمانی» سود جست، صهیونیسم هم از جوهرِ این ستم برای ساختِ مفهومی با ساختارِ مشابه ولی این بار تحت نامِ « یهودی-اسرائیلی» بهره می‌برد. بی شک کنشِ اشتدادیِ صهیونیست‌ها در ساختِ این مفهوم در چارچوبِ قلمرویی ایزوله شده به متکثر شدن و ایجاد بدیل‌هایی در سویِ فلسطینی هم شده است. بدیلِ تقابلی فلسطینی هم کارکردی همچون همنوعِ اسرائیلی‌اش دارد و به یکی ادامه‌ مطلب …